Tai Chi Chuan (taijiquan) tłumaczy się jako wielka harmonia, czy wielka równowaga. Trening Tai Chi Chuan jest formą aktywności ruchowej, gdzie realizowana jest zasada prowadzenia ruchu z Centrum, utrzymania właściwej struktury ciała i wykonywania ruchu zgodnie z przepływem Qi (czyli energii witalnej). Gdy te wymagania są spełnione mamy do czynienia z prawdziwą sztuką. Tam, gdzie jest odstępstwo od tej zasady, to nie jest prawdziwe taijiquan.

Techniki, takie czy inne, nie są istotne. Powolność i szybkość nie są kryterium poprawności. Jeśli trzeba poruszamy się wolno, jeśli trzeba, bardzo szybko. Różne style Taijiquan same w sobie są tyle warte, na ile ci co ich nauczają rozumieją i realizują ww. zasady.

Osiągnięcie mistrzostwa w tej sztuce, niesie umiejętność samoobrony oraz pozwala zachować zdrowie i pogodę ducha.

Historia

Twórcą Taijiquan był Chen Wangting, przedstawiciel dziewiątej generacji rodziny Chen zamieszkującej wioskę Chenjiagou w północnej prowincji Henan. Według lokalnych kronik z tego obszaru, służył od 1618 r. jako oficer armii Ming w północnej prowincji Shandong, gdzie wsławił się tym, że pokonał ponad tysiąc bandytów.

W roku 1641 powrócił do rodzinnej wioski i zaczął nauczać stworzonego przez siebie stylu, w którym połączył techniki walki z technikami daoyin (skoncentrowanym stosowaniem siły wewnętrznej) i tuna (ćwiczeniami oddychania). Wykształcił charakterystyczne ruchy po łukach i spiralach, które połączone ze sobą w ciągły sposób tworzyły harmonijną całość, pełną łagodności i gracji. Stworzył też ćwiczenia tuishou, czyli „pchających rąk” oraz formy władania tradycyjną bronią (szabla, miecz, kij/włócznia, halabarda).

Chen taijiquan to najstarszy i najbogatszy styl taijiquan, z niego wywodzą się wszystkie inne style. Dużą wagę przywiązuje się do tradycyjnych wartości moralnych wśród uczniów. Jest to kompletna sztuka walki. Cały system tworzy spójną i logiczną drogę do realizacji celu, jakim jest mistrzostwo w sztukach walki.

Mity

Wokół Taijiquan powstało wiele nieporozumień i fałszywych opinii, które wynikają z braku wiedzy na ten temat i prowadzeniu treningów przez osoby niekompetentne. Należy tutaj wyraźnie podkreślić, że trening Taijiquan jest ukierunkowany na zachowanie zdrowia i umiejętności walki, czy samoobrony. Podczas treningu odcinamy się od jakichkolwiek praktyk religijnych. Osoby pragnące właściwie ćwiczyć Taijiquan powinny przed zapisaniem się na trening dokładnie sprawdzić kompetencje instruktora prowadzącego zajęcia.

Zdrowie

Stała praktyka Tai Chi wspomaga leczenie następujących chorób: nadciśnienia tętniczego, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, artretyzmu, astmy, chorób serca, dolegliwości żołądkowych i nerwic. Poprzez głębokie oddychanie oraz specjalne ćwiczenia (masaż organów wewnętrznych) wzmacnia je i podnosi ogólną witalność organizmu. Ćwiczenie Tai Chi jest szczególnie zalecane dla osób ze schorzeniami kręgosłupa nabytymi lub wrodzonymi (po konsultacji lekarskiej) oraz z bólami pleców. Osoby nadmiernie pobudliwe, czy zestresowane, odkryją już po kilkutygodniowej praktyce, że stają się spokojniejsze, bardziej skoncentrowane i odporne na stres.

Mistrzowie

W Rzeszowskiej szkole ćwiczymy Tai Chi według przekazu mistrza Chen Xiaowang’a oraz jego najbardziej zaawansowanych uczniów: Chen Ying Jun’a (syna wielkiego mistrza Chen Xiao Wanga) oraz Jana Silberstorffa (najlepszego ucznia mistrza w Europie) – patrz Mistrzowie Szkoły.